دیالوگ

زنگی به نام نویسندگی در دبیرستان ما تعریف شده بود. زنگی که هیچگاه حوصله‌اش را نداشتم. آخر دختر دبیرستانی و چه به زنگ نویسندگی! ❓️مثلا گلدوزی و خیاطی می‌گذاشتن خوب بود؟ این حرف همیشه‌ی ندا بود. همیشه وقتی با غرغر از این زنگ ناله می‌کردم، این جواب را می‌داد. استاد، مرد عصابلعیده‌ای بود که مدام […]

-نمیخوام تو زیاد تو داستان باشی -خوب چرا؟ یه دلیل منطقی و درست برام بیار که من لازم نیست زیاد باشم؟ -خوب آخه دیالوگ واست ندارم، خیلی خوب نمی‌شناسمت -بیا یه کم باهم حرف بزنیم منو بشناسی، بخدا من از او مینای ایکبیری و سینای موقشنگ واسه قهرمان داستان بودن، بهترم. -باشه حرف بزنیم قول

-بشین درستو بخون. -باشه چشم،… چرا هیچی متوجه نمیشم! چه هرچی می‌خونم، چیزی یادم نمی‌مونه؟ -یعنی چی مسخره بازی بزار کنار، من اومدم که تو بشینی درستو بخونی؟ -می‌دونم دست درد نکنه، ولی یه چیزی هست که اجازه نمیده حواسمو به درس بزارم. -من که نبودم، اتفاقی افتاد؟ -آره، خب، موقع بازی پام رو زدم