اندر احوالات نوشتن

نامه به «مصطفی مستور»، «نویسنده کتاب: روی ماه خداوند را ببوس» سلام. همه معتقدند که نویسندگان، آنچیزی را می‌نویسند که هستند. آنها گاهی خود را در حد سیاهی لشگرِ یک داستان تقلیل و گاهی به قد و قواره‌ی قهرمان و ضد قهرمان می‌رسانند. به گمانم آنچه که من در این داستان لمس کردم، اتفاق دوم […]

بعد از بارداری دوم، تولد مهدیار و دو سال شیر دادن، نزدیک به ۸ کیلو اضافه‌‌تر از آنچه بودم که می‌خواستم. رژیم‌های متفاوتی را امتحان کردم. هر کدام را پس از مدتی رها می‌کردم و دوباره به همان وزن برمی‌گشتم. مدتی با رژیم غذایی به میزان مناسبی لاغر شدم. البته نکته‌ای که در آن رژیم

۱۵ سال پیش، به مدت ۱۱ ماه در یک شرکت پیمانکاری آب کار کردم. همکارانِ عالی، فضای شرکت دلپذیر و مرتب، فاصله‌ی مناسب تا خانه و مدیرانی بسیار باملاحظه و صبور، تمام تعریف من از آن ۱۱ ماه است. وقتی نتیجه‌ی امتحانی که سال قبلش داده بودم، خبر قبولی داشت، در مورد استعفایم از شرکت

خواندش به اندازه یک وضع حمل طول کشید. خواندن چی؟ «دام نبوغ» اثر «دیوید رابسن» شروعش اتفاقی بود و امیدی به زمین گذاردنش در انتهای سال هم نداشتم. اما در اواسط راه، خواندنش به قدری برایم جدی شد که گاهی هفته‌ای دو بار، دلم برایش تنگ می‌شد و با خواندن نوازشش می‌کردم. او هم هربار

نامه به «ژان دومینیک بوبی»، نویسنده کتاب «پروانه و زندان تن» سلام. سروش کتاب شما را را معرفی کرد. سروش از نوع صحّتش. نحوه نوشته شدن کتابتان، برایم آنقدر جالب بود که فوراً آن را بعد از کلاس خریدم. در میان کلمات فارسی، به دنبال لحظه‌هایی می‌گشتم که چگونه با پلک زدن چشم چپ و

این جمله را اولین بار پشت درب بخشدار لشت‌نشا در سال‌های ۹۲ و ۹۳ دیدم. نمی‌دانم خودش دستور داده بود آنرا پشت در بزنند یا نه، اما می‌دانم هر بار که با لبخند وارد اتاقش شدم، او لبخندم را از من دزدید و اشکی تحویلم داد. در آن سال‌ها، من درگیر به دنیا آوردن فندق

سیاستمدار خوب مانند دزد درستکار غیر قابل تصور است. جمله جذابی از «جاناتان گرین» در کتاب «فرهنگ غرغریون:پندنامه غرغریون» امروز کمی فکر به این جمله بخیه زدم. واقعا دزد درستکار وجود ندارد؟ البته در مورد عدم وجود سیاستمدار خوب، شک نداشتم. دزد درستکار مثال بزنم؟ رابین هود یکی از شخصیت‌های داستانی است که شناختنش، سن

☀️خورشید، ظهر شدن را اطلاع می‌داد که حرکت کردیم. زمانی هم که نزدیک به خاموشی بود، برگشتیم. میان این رفت و آمد خورشید، از مکانی رد شدم که برایم کلکسیونی از خاطرات است. ⛪️دانشگاه گیلان رد شدن از کنار درب‌هایش کافیست تا من تمام آن خاطرات را سان ببینم. گوشه‌ی تمام آن خاطرات خوب، یک