به نام یزدان پاک

یادروز29خرداد02-زیبائی

نوجوان که بودم، به جهت چهره‌ام، گاه موردتوجه قرارمی‌گرفتم.

چه پسرهایی که سرگردان در کوچه‌ها بی‌هدف پرسه‌می‌زدند و متلکی مهمانم می‌کردند، چه فامیل، دوست و آشنا.

یادم می‌آید، سوم راهنمایی سابق یا هشتم کنونی بودم که در منزل یکی از اقوام، مواجه با همسایه‌ی آنها شدیم.

مهمان سرزده، بطوراتفاقی یکی از کارگران کارخانه‌ای بود که در گذشته پدرم مسئول اداری‌اش بود.

او که خانم زحمتکش و محترمی بودکه وقتی دید مهمانِ همسایه‌اش آشناست، چنددقیقه‌ای ماند و کنار ما نشست.

او که از آن‌دست خانم‌هایی بود که می‌توانند براحتی در مجلسی وارد شده و کل مجلس را با صحبت‌های خود پر کنند، به دفعات این سوال را در لحظه‌هایی کاملا غیرمنتظره از پدرم پرسید:

«چرا دختر شما اینقدر خوشگله؟»

من که اتفاقی دقیقا روبه‌رویش نشسته‌بودم، به جهت سن کم و خجالتی که این جمله به من واردمی‌کرد، تنها می‌خندیدم و زمین را نگاه‌می‌کردم.

هنوز لحظه لحظه‌ی آن شب را به خاطر دارم.

این خاطره را نگفتم که ستایشی از آنچه در به وجودآمدنش نقشی نداشتم و تنها دریافت‌کننده‌ی نعمتی از سوی یزدان پاک بودم،داشته‌باشم.

یا

تاثیر کلامی دلنشین را بیان‌کنم که البته بارها کرده‌ام و همه از آن آگاهیم.

این خاطره را گفتم که بگویم، تصور شخصی آن همکار سابقِ پدر، آنروز در منِ 15 ساله توهمی از زیبایی ایجادکرد.

توهمی که سالها فرار از آن و قبول این واقعیت‌ها که «من برای همه‌ی آدمها زیبا نیستم»، «زیباییِ ظاهر، بخش کوچک و غیرمهم هر انسان است» و «آنچه مهم است زیبائی باطن و سیرت است» را در من غیرممکن کرده‌بود.

در اوج دورانِ بحرانیِ نوجوانی، وقتی خسته و بی‌حوصله از اتفاقات بودم، آرزو می‌کردم کاش صورتی اینچنین نداشتم!

حال آنکه یزدان پاک در نهایت مرحمت و لطف نعمتی را به من ارزانی داشته‌بود که چون ارزان دریافت‌کرده‌بودم، قدرش را نمی‌دانستم.

به خود و اطراف‌تان بنگرید.

چه زمانهایی به جهت پاره ای از مشکلات، اصل نعمتی که یزدان پاک در مشتتان قرارداده‌بود را زیر سوال‌بردید؟

یادروز بازی با قلب را شاید دوست داشته باشید