به نام یزدان پاک
یادروز 26تیر02-مدال مریم
خواندن نام یک ایرانی در کتابی با نویسندگی یک غیرایرانی، تصور افتخاری به وجودم واردکرد اما…
بخشی از کتاب وسعت یا عمق؟ به بررسی باورهای پیشساخته انسانها از آیندهی خود در دوران نوجوانی و جوانی میپردازد که چگونه حین تجربه و کارهای متفاوت، تصویرشان از آینده دستخوش تغییر شد و ماهیت دیگری به آرزوهای نوجوانیشان داد.
یکی از آنها مریم میرزاخانی، نخستین زنِ برنده جایزه فیلدز، برجسته ترین جایزه ریاضی در جهان است.
مریم میخواست داستان نویس شود که سری به کلاسهای ریاضی زد و ماجراجویی در ریاضی را آغازکرد.
آنچنان که دیگر علاقه به فکرکردن در خصوص رمان نداشت.
خواندن از او در کتاب اپستین میرفت که افتخاری در وجودم بخاطر ایرانیبودن ایجادکند که ناگهان همچون ماشینی که با سرعت 100 کیلومتر در ساعت ترمز دستی بکشد، من نیز ماشین افکار افتخارآمیز را به سرعت متوقفکردم.
🌻ماشین افکارم که منحرف شد، مجبورشدم چند دقیقهای به شانه خاکی پناه ببرم و سامانی به افکارم بدهم.
🥀جز هموطنبودن با مریم، اشتراک دیگری میان ما وجودداشت؟
🥀من چه افتخاری به او در زمان حیاتش کردم؟
در شانهی خاکی بودن، این فرصت را داد تا بسنجم، هیجان شادی که به سبب کسب مدال یا جایزهای ارزشمند توسط یک هموطن و بردن نامش در کتاب یک غیرایرانی، نصیب خود میکنم، دقیقا چه میزانش به خودم تعلق دارد؟
هیچ؟!!🤔
آنچه از هیچ نصیبم میشود، تنها به جهت موقعیت جغرافیائی مکان تولد ماست که خودمان هیچ نقشی در انتخاب و تعییناش نداشتیم.
پس دقیقا به چه چیزی مفتَخَریم؟
💐در واقع علاقهی ذاتی همه ما ایناست که فخر و مباهاتی را آسان بدستآورده و حتی برای لحظهای، سرور به قلب خود هدیهدهیم، درحالی که ما تنها آنچه برایش هیچ زحمتی نکشیدیم، مفتخریدیم!
یادروز 25تیر02-شانهها را شاید دوست داشتهباشید
2 دیدگاه دربارهٔ «یادروز 26تیر02-مدال مریم»
جالب بود. خیلی از ماها عادت کردیم به اینکه افتخارات دیگران رو برای خودمون هم حساب کنیم. برای همینه که فکر میکنیم یک ایرانی پرافتخار هستیم و همیشه درجا میزنیم.
آره درسته ممنونم