چند روز پیش در کتاب «تنفس» نوشتهی «جیمز نستر» خواندم:
چرا اجداد ما خروپف نمیکردند؟
این کتاب را به تازگی آغاز کردهام. محتوا در خصوص آزمایشاتی است که نویسنده روی مجراهای تنفسی خود انجام میدهد تا دریابد، تنفس درست چگونه می تواند منجر به سلامت کل بدن گردد؟
امروز در ادامهی فصل اول، عنوان شد که دانشمندی به نام ساموئل مورتون، در سال 1830 اقدام به جمعآوری اسکلت نمود تا در تلاشی ناموفق، ثابت کند نژاد سفیدپوست برتر است.
او موفق نشد امر به غایت نژادپرستانهاش را اثبات کند، اما آن گنجینه که شامل اسکلتهایی از سراسر دنیا از جمله سرزمین پارس بود، در دسترس دانشمندان نسلهای بعد قرار گرفت.
آنها بجای اجرای تحقیقاتی دُگم و نفرتپراکن، بر مواردی پراهمیت همچون تغییرات ابعاد بدن گونههای انسانی از ابتدا پرداختند.
رنج آنروزهای ساموئل مورتون برای هدفی پوچ، امروز برای پروژههایی اثرگذار استفاده میشود.
شخصا امیدوارم ساموئل پس از اینکه نتوانست دلیل قابلقبولی برای ادعای برتری نژادش پیدا کند، دریافته باشد که برتری به سفید بودن رنگ پوست نیست.
🤍بلکه به سپید بودن قلبی است که میتواند تفاوت و اختلاف را ببیند، بپذیرد اما گزندی برای خود و دیگران ایجاد نکند.
