تصور کنید این نامه را در صندوق پستی منزل خود یافته‌اید.
سلام
شاید تعجب کنید که این نامه چگونه شد که به دست شما رسیده، اما مطمئنم که حکمتی پشت ارسال این نامه برای شما وجود دارد که شاید حتی گفتنی هم نباشد.
اما مهم نیست من که هستم، چه هستم که اکنون برای شما، نامه می‌نویسم.
این نامه شاید برای ساختن امروز و بقیه عمرتان بدرد بخورد.
اما نه از جملات انگیزشی خبری است و نه از زندگی رویایی که رازی در دل خود دارد و شما باید آنرا دریابید.
تنها بیاییم و تصور کنیم، هرروز خدا دو دستگاه در اختیارمان قرار می‌دهد.
یک دستگاه فتوکپی و یک دستگاه پرینتر
به روزهایتان فکر کنید، چگونه‌اند؟ به کارمندان ادارات، بانک‌ها، معلم‌ها و مشاغل دیگر فکر کنید؟ آنها چگونه‌اند؟
آنچه از من برمی‌آید، این است که فکر می‌کنم، بعضی از آنها تصمیم می‌گیرند روزهایشان در دستگاه فتوکپی قرار داده و تنها، با انگشت مبارک خود، دکمه Copy را فشار دهند و بدین ترتیب روز دیگری را تولید کنند.
روزی مشابه روزهای دیگر با کمی تفاوت در رنگ کلی، شاید تیره‌تر، شاید هم روشنتر.
البته آنهم به فراخور میزان شارژ بودن دستگاه، که با خوب خوابیدن و یا دیدن پیامک واریز حقوق و اضافه‌کار، می‌تواند کمی متفاوت باشد.
❓آیا شما دوست عزیز من هم از این دست آدمها هستی که در هر روز برای مغز خود، همان برنامه روز قبل را دیکته می‌کند؟
کاش که نباشی، یا حداقل بخواهی که نباشی!
حال اگر بجای دستگاه فتوکپی تک‌کاره، یک دستگاه پرینتر تک‌کاره باشیم چطور؟
این دستگاه، امکان کپی کردن ندارد و تنها می‌توان با آن برگه جدید طراحی شده را چاپ کرد.
به تفاوت ساده‌ی این دو دستگاه بنگرید.
چه می‌بینید؟
🌺من به شخصه علاقه دارم، هر آنچه هستم را نثار همین پرینتر برای چاپ روزانه و البته متفاوت کنم و هیچ روزی از زندگی‌ام را به دستگاه فتوکپی نسپارم!
❓شما چطور؟
❓خود را چه می‌بینید؟
🖨در حال کپی‌برداری از روزها یا پرینت هر روز و ارائه‌ای جدید؟
Anni Dillard نویسنده آمریکایی می‌گوید: نحوه گذراندن روزهایمان، در واقع همان نحوه گذراندن عمرمان است.
نامه به غیاث المدهون، شاعر عرب را شاید دوست داشته باشید
