«اگر خواستهای وجودداشتهباشد، حتما راهی هم وجودخواهدداشت»
تیم گالوی در بخش دیگری از کتاب «مربیگری به سبک بازی درونی» این جمله را ورد زبان کسانی میداند که فهمیدهاند دارای تحرک و پویایی هستند.
برای هرکس این جمله میتواند تداعیکنندهی اشخاصی باشد، اما برای من یادآور همت و پشتکار «سوئیچیرو هوندا» است که جملهی معروفی دارد: «موفقیت یعنی یک درصد از کار شما که نتیجهی ۹۹ درصد دیگر یعنی شکستها است.»
همه او را به نام موفقیتهایی میشناسند که تاکنون کسبکرده، فروشهایی فوق العادهای که شرکتش در کل جهان داشته و محصولات نوآورانهای که به بازار عرضه داشتهاست.
شاید کمتر در بیوگرافیها به دو بار تخریب کارخانه اش به وسیلهی بمبهای آمریکایی و بار بعدی با زلزله اشاره شدهباشد.
آنچه که او را همیشه زنده و پویا در مسیر رسیدن به هدف نگه داشت، خواستهای بود که هیچگاه از آن بدلیل مشکلات آن سالهای ژاپن دستنکشید.
تصورِ قحطی گازوئیل، بتن و آهن برای ژاپن امروزی، امری خندهدار است، درحالیکه در سالهای جنگ جهانی دوم، دستوپنجهنرمکردن با این مشکلات، امری عادی بود.
آمریکایی ها پس از پرتاب بمبها، مخزن آهنی آنرا نیز به جهت بازگشتی سبکتر به زمین پرت میکردند تا سوئیچیرو آنها را هدایایی از ترومن بخواند و با آنها کارخانهاش را بسازد.
لذتِ یافتنِ راههای جایگزین استفاده از مصالح مختلف، شاید تا سالها زیر دندانش بود که نوآوریهایش در ساخت موتور را به ماشین آورد و روبان آبی کشورش را از آن خود کرد.
برای هر خواستهای راهی و برای هر راهی، مقصدی وجود دارد. کسی به مقصد میرسد که شوق رسیدن به آنرا درونش زنده نگهداشتهاست.
سکسک در ایستگاههای هدف- هدف-قسمت هفتم را شاید دوست داشته باشید
هدف، وسیلهای برای توجیه سوزاندن-هدف-قسمت ششم را شاید دوست داشته باشید
رویا-هدف-قسمت5 را شاید دوست داشته باشید
یادروز 05تیر02-هدف یا مقصود-3 را شاید دوست داشته باشید