خیلی اتفاقی تدتاکی از الیزابت گیلبرت مشاهده کردم. تدتاک در خصوص موفقیت شکست و میل به خلاقیت بود.
او جملهای بسیار جذاب گفت:
your home is whatever in this world you love more than yourself
خانه شما جایی است که آن را بیشتر از خودتان دوست دارید. الیزابت پس از گشتنهای متفاوت متوجه شد که خانهای که بیشتر از هر چیزی و هر کسی آن را دوست دارد نوشتن یافت.
از آن روزی که این جمله را در دفترم یادداشت کردم، با خود فکر میکنم جایی که من آن را بیشتر از خودم دوست دارم کجاست؟
وقتی در کتاب حق نوشتن به فصل «جا» رسیدم دوباره آن تدتاک و این جمله برایم زنده شد.
جولیا کامرون میگوید: این جایی است که الان من هستم و این احساسی است که الان دارم.
او در این فصل از لحظاتی صحبت کرد که شریک کاریاش او را تنها گذاشت و فعالیت مشترکشان نیمه تمام ماند.
او تلاش کرد با بازسازی این صحنههای ناخوشایند به تشبیهی از نامه نوشتن روی آورد. واقعیتها، شخصیتها و نگرانیها را نوشت. آنگاه تلاش کرد در پسِ نامه نوشتن جایی که قرار داشت را بار دیگر ببیند.
لطافت نامه نوشتن آن هم نامه نوشتن مداوم برای شخصی نزدیک، این حُسن را دارد که دیگر از کلی گویی و نوشتن تنها شرح وقایع به صورتی اخبارگونه پرهیز میکنیم.
به جزئیات وارد شده و فاش کردن صمیمیتمان نیز در نامه بیشتر از وقتی است که روبرویمان قرار گرفته است.
دیگر حتی میتوانیم از برگهای زرد شده سانسوریای اتاق، گل نکردن بنفشه آفریقایی کنار پنجره، تمام شدن جوهر خودنویس مورد علاقه، خراب شدن تصیفیه آب، دلتنگی برای پیادهروی و جزئیات آب و هوایی که هم اکنون در جریان است، حرف بزنیم.
و زمانی که این شیوهی نامهنگاری با تمام وجودمان ارتباط برقرار کرد، دیگر برای نوشتن مداوم حاضریم یادداشتهای مناسبی برداریم تا در نامه از قلم نندازیم.
نامه نوشتن وقتی جذابتر میشود که پاسخ آن نیز دریافت شود. اما پاسخ، تنها رسیدن نامه فیزیکی از کسی که به او نامه مینویسیم نیست.
نامههای ما ممکن است به کسی باشد که در دنیای مادی حضور نداردو وقتی به او نامه مینویسیم؛ روی آوردیم، او نامه را به قلب ما پست میکند.
نامه نوشتن به هر کسی که تصورش را میکنیم میتواند بخشی از وجود پنهان شدهمان را آشکار کند. وجود پنهان شده تنها برای گیرنده نامه آشکار میشود و این دقیقاً همان چیزی است که گاهی لازم داریم.
من نامه نوشتن به اشخاص و اشیا متفاوتی را تجربه کردم. در نوشتن نامه به همه آنها شگفتی نهفته بود که تنها بعد از نوشتنش رخ داد.
شاید نامه نوشتن ما را به جمله الیزابت گیلبرت برساند. نامه به کسی، شییای یا جایی که بیشتر از خودمان دوستش داریم.
نامه به لپتاپم
نامه به غیاث-شاعر کتاب آدرنالین