آیا روح دچار بیماری، کما و مرگ هم میشود؟
برای اینکه بدانیم روح دچار مرگ میشود یا نه لازماست بدانیم مرگ جسمانی کامل چه زمانی اتفاق میافتد
به تعبیر کتابهای پزشکی قانونی حتی زمانی که مرگ جسمی انسان با بمب هم صورت میگیرد هنوز سلولهایی وجود دارند که به حیات خودشان ادامه میدهند.
آنچه باعث مرگ کامل تمام اجزای بدن انسان میشود زمانی رخ میدهد که هر سلول پس از درک اینکه گردش خون متوقف شده و تغذیه بوسیله سایر اجزا به آن نمیرسد شروع به تغذیه از اجزا و جوارح اطراف خود میکند که این امر باعث میشود امر تجزیه بدن به مرور باعث تورم، رنگ پریدگی و انتشار بوی نامطبوع شود.
مرگ تدریجی یک روح چه زمانی اتفاق میافتد؟
شاید بد نباشد از این تعبیر گریزی نیز به زمان تقریبی مرگ روح انسان در حالی که هنوز تنفس اتفاق میافتد بزنیم.
هیجانات و احساسات متفاوت انسان در حکم هشداردهندههایی هستند که در مسائل و مواقع مختلف بروز عینی خود را نشان داده و مغز را به جنب و جوش و گاه جسم را نیز به حرکت وامیدارند.
تجربههای هیجانی همهی ما این موضوع را اثبات کرده که گاه در مواقع بحرانی هیجانی با جسمی روبهرو شدیم که توان تحمل این اندازه فشار و سنگینی ناشی از آن هیجان را ندارد و تلاش میکند با بروز علائم جسمانی چون درد عضلانی، لرزش، گرفتگی قسمتهایی از بدن و خشکشدن بخشی از بدن نشانهای برای وقوع یک اتفاق در مغز را به ما هشدار دهد.
راهکار دردسترس بسیاری برای خاموشنمودن و تنها به تعویق انداختن درک دقیق این فشار، استفاده از قرصهای آرامبخشی است که براحتی و بدون حتی تجویز پزشک حاذق، افراد بهم توصیه میکنند.
اختلال روان تنی یا سایکوسوماتیک چیست و راه حل ساده آن چیست؟
اختلالی که از آن در پاراگراف بالا یادکردم در اصطلاح آکادمیک بیماری روان تنی یا سایکوسوماتیک خوانده میشود که در حقیقت دردهایی هستند که در اثر تنش، فشار روانی، استرس مزمن یا سرکوب فشارهای روانی در بدن ایجاد میشود. این دردها در حقیقت هیچ منشا جسمی ندارند.
آنچه که در این مواقع در مرحله نخست مهم و اساسی جلوه میکند تسکین دردهاست که بوسیله دارو صورت میگیرد.
خاصیت تسکینی این داروها، منشاهای اعتیادآور دارند و میتوانند به راحتی انسان را برای مدتی طولانی به این داروها وابسته کند.
آنچه در جستار کوتاه قصد دارم به آن اشاره کنم این است که مصرف داروهای اعصاب برای هیجاناتی چون اضطراب و افسردگی میتواند حکم چاقویی را داشته باشد که به روح خود وارد نموده و ذره ذره در حال کشتن آن بوسیلهی خود هستیم. برای اثبات این جمله مثالی می زنم.
وقتی برای اضطراب ناشی از امتحان و یا غم ناشی از دست دادن شخصی یا چیزی به قرص پناه میبرید چه اتفاقی میافتد؟
بصورت کاملا مقطعی صدای جسم خود را خاموش کردهاید. دوباره و دوباره با مواجه شدن با اضطراب و غم های اینچنینی همین تجویز را دکتر و یا خودتان انجام میدهید.
آیا این راهکار مقطعی توانسته کلیه نشانههای اضطراب و غم را در شما از بین ببرد؟
آنچه که در این مواقع بی توجه به آن هستیم این است که خاموش کردن مقطعی این موضوع تنها بردن بخشی از آتش در زیر خاکستری است که خود خاصیت اشتعال مجدد را دارد و میتواند پس از مدتی و با وجود تعداد دیگری از عوامل آتش افروز دیگر شعله گیرد و جنگل پرباری را قربانی کند.
نکته جالب توجه اینجاست که سرکوبی هیجانات که منشایی کاملا روانی دارند بوسیلهی داروهای جسمانی در درازمدت به گواه تمامی بروشورها و دکترهای اعصاب و روان عوارض جانبی متعدد جسمانی را در پی دارد که گویی مصرف داروها به خاموش سازی جسمانی همیشگی نیز منجر نمیشود.
نتیجهگیری
هیجان یا همان Emotion با پیشوند E در کنار motion این گفتار را اثبات میکند که هر عمل انجام شده توسط انسان ناشی از هیجانی است که تنها چند صدم ثانیه قبل با آن مواجه شدهاست. در این مرحله مهارت شخص وارد میشود.
وجود و یا عدم وجود مهارتهای فردی است که تعیین کننده نوع، شدت و حدت عمل بعد از هیجان را تعیین میکند.
زمانی که شخصی رفتار خود را در کنترل خود نمیپندارد، این رفتار نیست که ساطعکننده عملهای ناشایست میتواند باشد.
بلکه این خود شخص است که به جهت کمبود مهارت در مدیریت هیجانات خشم یا غم یا ترس، توان کنترل رفتار خود را نیز از دستدادهاست و باعث میشود که به مرور زمان روح و کالبدی که به آن تعلق دارد دچار کما و بعد مرگ شود.
برای مطالعه ی بیشتر در خصوص هیجانات میتوانید مقالهی دختری که به فرار نه گفت را مطالعه نمائید.
منابع:
www.darmankade.com
سایت متمم
6 دیدگاه دربارهٔ «با مرگ روحمان چه باید بکنیم؟»
باهاتون موافقم که دردهای روان و روح رو نمیشه با دارو سرکوب کرد. به نظر منم باید ترمیم روح و جسم هر دو کنار هم باشه. يعنی با مهارتهای کنترل خشم و عصبانیت و … کمک کنیم کمتر اضطراب و استرس رو تجربه کنیم. از طرفی داروها هم میتونن کمککننده باشن.
ببین داروها برای افرادی می تونن کاربردی باشن اما بعد از طی مراحل کوچینگ و رواندرمانی و نباید اولین راه حل باشند چون باعث خاموش شدن هیجانات مفید میشن همه دارو ها مزایایی دارندعوارضی هم دارند متاسفانه بدون درنظر گرفتن عوارض دارو مصرف میشه
گاهی چارهای جز استفاده دارو زیر نظر روانپزشک نیست. ادامه پیدا کردن اضطراب یا مشکل روحی که رو درگیر کرده اگر درمان نشه به بیماری جسمی تبدیل میشه. اینا رو براساس تجربه شخصی خودم میگم.
قبل از رسیدن به اون قست باید پیگیری بشه دارو ها اعتیادآور هستند و غیرمفید
مطلب جالبی بود
به این حیطه خیلی علاقه دارم
سلام
بله منم خیلی زیاد این موضوعات رو دوست دارم