چند شب پیش بواسطه مهمان عزیزی، صحبت از اوضاع بد کنونی ایران شد که چگونه هر زمانی از سالهای گذشته را در همان موقع بدترین حالت میدانستیم و اکنون که به آن مینگریم حس میکنیم که چقدر در اشتباه بودیم و اکنونِ ما بدترین حالت ممکن است.
جالب اینجاست که هم اکنون نیز که در حال محاسبه اشتباهات گذشته هستیم نیز متوجه این مسئله نیستیم که با نتیجهی حاصله از گفتار کنونی، به همان تمسخر گفتار خود در آینده دچار خواهیم شد.
از نگاه تعهد به شادمانی آنچه از استرس ها، نگرانی ها و اضطرابهایی مشکلات زندگی که گذشته و حال به خود وارد کرده و میکنیم و در آینده نیز وارد خواهیم کرد بخشی از مسائلی که با گذشت زمان به همه آنها به دیده تمسخر می نگریم و خود را بابتش سرزنش می کنیم.
آنچه که برای یک تعهد الزام آور به آن نیاز داریم، شرایط آرمانی عدم وجود استرسها و نگرانیها نیست،
بلکه یافتن راهی برای انتقال این حالات از مقصد روح و روانمان به مقصد مشخص دیگری است.
تعهد به شادمانی، ماندن در حالات انتزاعی سرخوشی و بیخیالی نسبت به اوضاع نیست بلکه آگاهی از این مورد است که درون پاک فطرت ما شایسته تجربه لحظات خوب و ماندگار است.
تعهد به شادمانی همچون دربانی است که در ابتدای ورودی قصری شگرف و زیبا ایستاده و اجازه نمیدهد هر هیجان منفی مضری که میتواند قصر را به تدریج به ویرانهای تبدیل کند وارد آن شود.
برای تمرین متعهدبودن در هنگامههای استرس و اضطراب و خشمهای ویرانگر، دربان جدیدی استخدام کنید. شخصی به شما توهین کرده و ضرورتی برای عذرخواهی نمیبیند.
شخصی ماشین تان خط انداخته و فرار کرده، فرزندتان به درسهایش بیاهمیت است. اگر همهوهمه این هیجانات گواهی ورود به قصرتان را دریافت کنند، از آن قصر زیبا چه باقیخواهدماند؟
اما اگر دربان تان سرکار باشد، شاید این جمله ها را به ارباب قصر ارسال کرده و هیجانات را از تجمع متفرق کند!
آن شخص با توهین شخصیت خودش را نشان داد، شاید عمدی در کار نبوده و یا شاید قبلا اتفاق افتادهباشد،
فرزندم انسان مستقلی است و میتواند خود برای زندگیاش تصمیم بگیرد و من تنها باید همراهیاش کنم.
آیا اکنون لازم میبینید دربان قصرتان را استخدام کنید؟
گوشنوش 30 فروردین 1402
منتشرشده در کانال تلگرام https://t.me/taherehkhademi
برای شنیدن قسمت دوم تعهد به شادمانی قسمت دوم اینجا را کلیک کنید.
کتاب از شادمانی تا بالندگی اثر سلیگمن را برای اطلاعات بیشتر به شما پیشنهاد میکنم