خاطره

خاطره‌ها چرا نباید دست از سرمان بردارند؟

خاطره‌ها هیچگاه دست از سرمان برنمی‌دارند حتی آنزمان که چنان کهنه و قدیمی‌اند که تصور می‌کنی قرنی پیش اتفاق افتاده‌اند.

خاطرات نوجوانی، جوانی، مدرسه و دانشگاه، دوستی های کوتاه و بلند و علاقه‌های یک روزه و چند ماهه.

هیچگاه رها از زندان خاطره‌هایم نیستم. گاهی که فراموششان می‌کنم، تصور می‌کنم خالی شده‌ام.
بعد که دکمه بازیابی را می‌زنم، پر می‌شوم از

صدا، ندا، خنده و اشک

گاهی به خاطراتم دست نمی‌زنم، می‌گذارم گوشه‌ی دلم بماند و حتی بپوسد. شاید اگر آنها را بردارم، خاکشان را بگیرم، پوسیدگی به سایر خاطراتم سرایت نکند.

خاطرات خوب و بد، بخش جدانشدنی زندگی زیسته‌ی من هستند که بی‌آنها، تهی از اشک و لبخندها می‌شوم.

💐به خاطره‌هایت دست نزن، بگذار بماند. تهیدستِ خاطره‌شدن چندان هم خوب نیست.

تجسم خانه‌ی خاطراتم را شاید دوست داشته باشید