گاهی با خودم فکر می‌کنم مردم کشور سوئیس، در مورد چه موضوعاتی با هم صحبت می‌کنند؟
اهم موضوعاتی که در کشور ما، از آن صحبت می‌شود، حول محور دلار، آسانسورسواریِ قیمت مسکن و ماشین، آخرین موشک اصابت شده، تعیین تکلیف جنگ و بزرگی و کوچکی چاله‌های خیابان است.
این موضوعات به جهت تجدید در لحظه، هیچگاه تکراری نیست و نمی‌شود.
اما مردم سوئیس در موارد بالا هیچ ذهنیت مشخصی ندارند.
🧒آنها همچون کودکانی دبستانی هستند که در کلاس اول، برایشان انتگرال و مشتق توضیح داده شود.
آنها واکنش خاصی از شادی و غم نمی‌توانند احساس کنند.
آنها تنها می‌شنوند، متعجب می‌شوند و هنگام زنگ تفریح به حیاط می‌روند و به بازی‌های خود مشغول می‌شوند.
❓️پس آنها در مورد چه موضوعاتی با هم صحبت می‌کنند؟
آب و هوا، تعطیلات آخر هفته، وضعیت تحصیلی فرزندان یا جلسه‌ی فیزیوتراپی حیوان خانگی، آخرین کتابی که خوانده‌اند یا نوشته‌اند و شاید غیبت در مورد رئیسشان.
❓️به نظرتان این موضوعات در درازمدت تکراری نمی‌شود؟
2 دیدگاه دربارهٔ «تکرار، طنز یا واقعیت؟»
اره عزیزم واقعن تکراری میشه ولی همه‌ی ما به تکرار عادت میکنیم.
ولی چیزی که هست توجه به آب و هوا و مزه غذاهایی که میخوریم و توصیف شکل قشنگ و تازگی میوه‌ها و …..
بنظرم بنوعی توجه به نعمتهاست و نوعی شکرگزاری و ارتباط با طبیعت است .
و میتواند درس باشد و آرامش.
عادت به تکرار خیلی هم خوب نیست
ولی بله اگه هر بار یه چیزی شو ببینیم خیلی هم این تکرار لذت بخش میشه