طبخ غذا در منزل پدری من همیشه یک امر فرعی محسوب میشد و صحبت از دستپخت مادرم در مقایسه با دیگران، هیچگاه موضوع مهم و برجستهای نبود. آنچه که برای ما اهمیت داشت، دورهم بودن اعضا و گپ و گفت از اتفاقات بود که معمولا آخر هفته ها میسر میشد و این مصاحبت را شیرینتر میکرد. پس از ازدواج صحبت از غذا، شوری و شیرینی، بهترین آشپز خانواده و … موضوعاتی بود که صحبت مفصل از آنها برایم بسیار تازگی داشت.
این موضوع زمانی برایم مهمتر شد که همسرم میزان توجه مرا به غذایی که آماده میکردم به میزان توجه و علاقهام به خودش ربط میداد. در صورتی که طبخ غذا برای من یک موضوع کاملا فرعی بود و من هیچگاه آنرا وسیلهای برای ابراز علاقه نمیدانستم.
هنگام خواندن کتاب ماندن در وضعیت آخر جمله ابراهام مازلو روانشناس آمریکایی که نوازش را نوعی محرک ارجح میداند و آنرا همردیف نیازهای آب و غذا برای هر شخصی معرفی میکند حاکی از نکات مهم و مفیدی برای من بود.
اصطلاح نوازش تنها به معنای جسمانی آن نیست که حتی سلام و نگاهی گرم، تلفن دوستی که فقط صدای شما را میخواسته بشنود، جمله محبت آمیز فردی که رابطهای دوستانه دارد هم میتواند نوعی از اشکال مختلف نوازش محسوب شود.
گویی همسرم چیدن یک میز پر از انواع مخلفات و طبخ غذایی دلچسب را نوعی ازنوازش مورد دلخواه خود تصور میکند. حال آنکه همانطور که گفتم برای من نبود.
به مناسبات خود با همسر فرزند و یا افراد جامعه فکر کنید؟
کجا دچار این خطای شناختی شدید که رفتار شخص مقابل را با گذشتهی مقایسه کردید و برداشت قطعی از آن به درون خود وارد کردید؟
قصد این نیست که برای نوازش دادن و نوازش شدن فهرست بلندبالایی از انواع و اشکال درخواستی هر شخص را در ذهن خود داشته باشیم بلکه قصد این است با شناخت تفاوت در شناسایی نوازش شخص مقابل به شناخت خود و اطراف خود نزدیکتر شویم.
اگر فرزند، همسر و یا مادرمان از در آغوش گرفته شدن های پیاپی ابراز ناراحتی میکند حقیقت بیتوجهی و یا عدم علاقه در ضمیر ناخودآگاه ما شکل نگیرد.
شاید او تنها آوردن یک لیوان چای پس از روزی خسته کننده را نوازش جذابتری میداند.
گوشنوش 18 اردیبهشت 1402
منتشرشده در کانال تلگرام https://t.me/taherehkhademi
گوشنوش شادمانی، دربان متعهد قصر روح ما برایتان جالب خواهد بود
نوازش ساده –قسمت سوم را شاید دوست داشته باشید