یکی از وسایلی که امسال همیشه دم دستمان در خانه حضور دارد، وایت‌برد، جامدادی ماژیک‌ها و تخته پاک‌کن است.
مهدیار از املا نوشتن روی وایت‌برد لذت می‌برد و بهترین روش برای ترغیب یک کلاس اولی به تمرین بیشتر، روشی است که خودش با آن ارتباط برقرار می‌کند.
به لطف خدا، از ابتدای سال و شروع تمرین خواندن‌نوشتن با ماژیک، پیشرفت مهدیار عالی بوده و می‌توانم شوق خواندن را در تکرار کلمات و سوال پرسیدن‌های گاه و بی‌گاهش دریابم.
گاهی ساعت 3 شب به واسطه‌ی رویاهایی از جنس حرف و کلمه، بیدارم می‌کند تا بپرسد:
ک با ه دوست میشه؟ ر با او دوست بشه چی میشه؟
او پاک کردن تخته را نیز بسیار دوست دارد و اجازه می‌دهد تخته کامل پر شده و بعد آنرا پاک کند.
تخته با سفید شدن چشمک می‌زند تا جمله‌ای دیگر را رویش تمرین کنیم.
امروز به یاد تخته و ذوق‌های مهدیار، به ذهنم رسید کاش بتوان بعضی از صفت‌ها و خلقیات نامربوط را به همین راحتی از تخته‌ی وجود پاک کرد.
شاید این تخته پاک‌کن به نظر جادویی برسد، اما اگر به موقع، تهیه و استفاده شود، می‌توان چه محتواهای جدیدی روی آن نوشت و اجرا کرد؟
بیشتر از آنکه منتظر اختراع تخته پاک‌کنی جادویی باشم، تا این صفات را به کلی محو کند، آستین بالا زدم تا عُجب، غرور، قضاوت و فکرهای منفی‌ام را به مرور پاک کنم.
به نظر شما بجایشان چه بنویسم؟
