بازی زندگی
❓آیا زندگی همان بازی است که دنبالش هستیم؟
❓چطور میتوان این بازی را معنادارتر کرد؟
❓چطور میتوان آنرا لذتبخشتر کرد؟
تعبیرهای یوکایچو، نویسنده و کارآفرین و سخنران بینالمللی و مشاور رشته بازیسازی که باعث شد در صبح روزی که احساس بیهودگی، بیهدفی و بیانگیزگی داشت، متحول شود و به دنبال پاسخ این پرسشها به رسالت زندگی خود دست پیدا کند.
رسالتی که نه در غالبهای روتین جامعه بود و نه قابلپیشبینی.
رسالتی که آنرا از نو نوشت و به شکلگیری صنعتی نوین در سطح جهانی و اصطلاحی به نام «بازیسازی» تبدیل شد.
به صورت کلی روزی را به خاطر ندارم که در آن، زمان زیادی را صرف بازیهای اعتیادآور کرده باشم.
بیشترین زمانی که در عمرِ بزرگسالیام به بازی اختصاص دادم مربوط به زمانهایی است که با فرزندانم و بدور از وسایل مجازی بود.
نبودن در بازی، شاید حُسنهایی داشت، اما حس میکنم این واقعیت را نیز پررنگ کرد که زندگی را بسیار جدی بگیرم و مدام در حال یافتن راههایی منطقی و حسابشده برای ایجاد شادی و آرامش از آن باشم.
حال آنکه نگاه بازیگونه به زندگی میتواند فرآیندی پر فرازونشیب را کنار دستم قرار دهد تا در بدترین شرایط جسمی و روحی خود را بازیکنی ببینم که قرار است پس از طی این مرحله، با دریافت طلا، جان تازه و ابزار جدید به مرحلهی بعدی و شگفتآورتری برسد.
💐ایجاد معنا و لذت در مسیر بازی و پررنگ کردن انگیزههای درونی در کنارِ انگیزههای بیرونی از جمله فاکتورهایی است که حتی در طراحی شبکههای اجتماعی نیز به آن توجه میشود تا بتواند کاربران را ترغیب به ماندن بیشتر، استفاده از همه ابزارها و ایجاد فضای دلخواه و شخصی کند.
به تمام پروسههای زندگی خود، نگاهی دوباره بیندازید و به جای نگاه خشکِ منطقگرایانه و محاسباتی، بازیای تصورش کنید که میتوانید پس از سپری از آن، به سطح بالاتری رفته و خود را ارتقا بدهید.
