محتوا، کلید یادگیری لذتبخش
دومین اصل انگیزش از دیدگاه کُهِن ، محتوا است.
مثال جذابی که در بررسی محتواهای ارائه شده در مدارس می زند، قابل توجه است.
بصورت کلی، مفاهیم آموزشی به اجزا کوچکی تقسیم می‌شوند و در هر مرحله خشتی از اطلاعات، در اختیار دانش آموزان قرار می‌گیرد و تصور می‌شود که در انتها دانش‌آموز باید یک خانه داشته باشد، در حالی که دارایی او فقط خرواری از خشت و آجر انباشته بروی هم است.
پر کردن جمله‌ها با کلمات، ضرب و تقسیم، مطالعات اجتماعی، آمار صادرات کشور و …
❓در واقع به سوالی مهم پاسخ داده نشده که چه چیزی ارزش یادگیری برای دانش‌آموز دارد؟
وقتی دانش‌آموز نسبت به فعالیت های درون یک بازی اعتیادآور متعهد است، اما نسبت به تکالیف هیچگونه مسئولیتی ندارد، سرزنش شده و اولویت‌هایش زیر سوال قرار می‌گیرد.
در حالی که او، مکان امنی یافته که در آن 3 عنصر اساسی هر کاری اعم از یادگیری، تفریح و عملکرد، مورد توجه قرار گرفته است.
حال آنکه در مدرسه، تنها تمرکز اساسی بر عملکرد، یعنی نمره و امتیاز دانش‌آموز است.
حال علت کسالت‌آور بودن مدرسه و عدم تمایل دانش‌آموزان برای حضور در مدرسه روشن نیست؟🥱
🥀به خشت و آجر انباشته‌ای که در طول سالیان تحصیل خود جمع کرده‌اید و بسیاری اوقات، بابت کم شدن نمره، خود را سرزنش کردید، بنگرید؟
🥀بابت دریافت چه اطلاعات ارزشمندی! که اکنون حتی به یادتان هم نمی‌آید، رابطه دوستی‌تان را مختل شد و تفریحات سالم کنار گذاشته شد؟
🥀نشخوارهای ذهنی چه بر سرتان آورد؟ حس عدم توانمندی، کندی در یادگیری، بی‌دقتی و عدم تمرکز🥺
اما کُهِن چند پیشنهاد در خصوص محتوا عنوان می‌کند.
🌻تنوع در تکالیف
🌻معنادار بودن تکالیف
🌻مرتبط بودن تکالیف با زندگی واقعی
رعایت این اصول کلی می‌تواند لذت یادگیری را در دانش‌آموز تقویت کرده و باعث کاهش رقابت نیز شود.
🥀تکالیفی با این خصوصیات در خاطرتان مانده؟
